işte benim aşkitoom

bu gün size çoook sevdiğim sarenaz ımdan bahsetmek istiyorum kendisi benim biricik yeğenim olur abimin ilk çocuğu malum ben  evlenip evden ayrılınca ne abi tanıyabildim ne kardeş hepsine hasret yaşadım abim ara ara gelirdi yanıma ne yapsın bacısını görmeye tee istanbullara taşınırdı hataylardan canım abim benim .

işte o abimin şirinmi şirin bir kızı oldu.  benim kızçelerimin sayesinde yeğen duygusunu  tatmışlardı kardeşlerim ama benim hala bir yegen tecrübem yoktu daha önce
taki sarenaz ım gelene kadar tabii o benim canım çok seviyorum tatlişkomu kendi kızlarımdan sonra diğer bir kızımda o oldu diyebilirim her nekadar benimle kavga etsede (çok cazgırdır kendileride) kavga degilde pek sevdirmiyo diyelim ee yani hala olurda sevmezmi bende resmen kıza mıncıklama adı altında çin işkencesi yapıyorum heralde çok kızıyor napim çook tatlı değilmi ama.

(dilara, sarenaz, şevval)

sarenaz doğduğunda ben asker yolu bekliyodum  malesef memleketteydim bekliyemedim onu hastanede ama o geldi sagolsun beni görmeye daha çok küçükken düştü yollara yavrum çünkü onunda babası gidecekti askere de ondan, abicim de gitti asker ocagına ozaman ben ve yenge hanım bekledik eşleri bi garip napalım kısmet .
ama sarenaz hanım öyle hızlı büyüyoduki hiç te anlamadık zamanın nasıl geçtiğini ve bakın şimdi tamda 3 yaşında  iyiki geldin aşkitom iyiki varsın ve iyiki benim yeğenim sin seni çook ama çook seviyorum..
not : resimler bu kış bizim evde çekilenler annesiyle bize gelmişlerdi kızçelerimle birlikte çekmiştim:))))